نيما و كسرا

از پشت کوه دوباره          خورشید خانوم در اومد با کفشای طلا و          پیرهنی از زر اومد آهسته تو آسمون          چرخی زد و هی خندید ستاره ها رو آروم           از توی آسمون چید   با دستای قشنگش          ابرا رو جابه جا کرد از اون بالا با شادی          به آدما نیگا ...

ماهی تنگ بلور          دریارو خواب می بینه خودش رو توی دریا          میون آب می بینه ماهی تنگ بلور         وقتی دلش می گیره  از پشت  شیشه ی تنگ           آسمونو می بینه      میگه چه آسمونی!           به رنگ آب دریاس دریا برام این روزا          فقط یه خواب و...

  من یک مار درازم خوش نقش و خوش نگارم می خزم روی زمین چون دست  و پا ندارم روی تنم پر از خال پر از نقش و نگاره نگاه کنید بچه ها رنگای زیبا داره خداوند توانا این رنگارو کشیده نقش و نگار و رنگی به این خوبی کی دیده؟ ...

توی حیاط خونه یک کبوتر نشسته     دارم اونو می بینم   انگار بالش شکسته     شاید یه بچه ی بد   سنگی زده  به بالش     بالش وقتی شکسته   بد شده خیلی حالش     کبوتر بیچاره !   الهی برات بمیرم !     الان برای بالت   یه کم دوا می گیرم     بالت رو زود می بندم   اینکه غصه نداره     حالت خوبِ خوب میشه   پر می کشی دوباره ...

حلزون خال خالی   آی حلزون شاخکی ! کجا می ری یواشکی؟ جلو میری یواش و ریزه،ریزه  پوست تنت چه نرم و خیس و لیزه   خالهای دونه،دونه داری به روی پشت خود یه لونه داری ساکتی و خجالتی و تنها بمون توی باغچه خونه ما ...

قناری خوش آواز توی قفس اسیره   قفس رو دوست نداره اونجا دلش می گیره   بیا باهاش حرف بزن شاید کمی شاد بشه   در قفس رو بازکن قناری آزاد بشه ...

حیوونا خیلی هستن           وحشی و اهلی هستن   گاو، بچه اش گوساله          بز، بچه اش بزغاله   گوسفند و میش و بره          می چرند توی دره   اسب و شتر تو صحرا          بار می برند به هرجا   روباه و شیر و پلنگ          حیوونای رنگارنگ   تو دشت وکوه و بیشه          پیدا می شه همیشه ...

نگاه بکن یه مورچه   راه میره روی دیوار   مورچه داره می بره   یه دونه رو به انبار   مورچه ی ریزه میزه   همیشه گرم کاره   با این که خیلی ریزه به کار علاقه داره ...

یه طوطی سخنگو با منقار خمیده با دوتا چشم کوچک با یک دم کشیده توی قفس اسیره همش بونه می گیره میگه میخوام شاد باشم از قفس آزاد باشم       ...

  کی بود کی بود؟  یه صابون کوچیک موچیک گریه می کرد چیلیک چیلیک   غصه می خورد همیشه می گفت چرا صابون بزرگ نمی شه   هر روز دارم آب می خورم تَر می شم ولی کوچیک تر می شم   رفتم پیشش نشستم براش یه خالی بستم   گفتم من هم اون قدیما غول بودم مثل تو خنگول بودم   کوچیک شدم که با تو بازی کنم سُرت بدم سُرسُره بازی کنم ...